Vijeće je utvrdilo da je zakonodavac, odnosno Narodna skupiština Republike Srpske favorizovao upotrebu ćiriličnog u odnosu na latinično pismo jer je odredio da kulturne i druge manifestacije koje se finanisraju ili sufinansiraju iz javnih sredstava u logu i nazivu moraju imati ćirilično pismo.

 

Pored ovog člana Zakona, Vijeće za zaštitu vitalnog interesa Ustavnog suda Republike Srpske odlučilo je i da član kojim se predviđaju kazne za organizatora kulturne ili druge manifestacije kojima logo i naziv nisu na ćirilici, takođe vrijeđa nacionalni interes Hrvata i Bošnjaka.

 

"Zakonodavac favorizuje upotrebu ćiriličkog u odnosu na latiničko pismo. S obzirom na to da konstitutivni hrvatski i bošnjački narod, svoj nacionalni identitet ne povezuju sa ćiriličkim pismom uskraćena im je sloboda u izboru i načinu ispoljavanja ove identitetske odrednice", navodi se u saopštenju iz Ustavnog suda Republike Srpske.

 

Pored toga, Klub Hrvata i Bošnjaka u Vijeću naroda Narodne skupštine Republike Srpske smatrao je da još neki članovi Zakona vrijeđaju njihov vitalni nacionalni interes, međutim Ustavni sud Republike Srpske odlučio je da drugi članovi nisu sporni.

 

"Vijeće je stanovišta, kako je između ostalog navedeno u obrazloženju odluke Vijeća, da činjenica što se zakonodavac opredijelio da osporenim zakonom uredi određeno nematerijalno kulturno naslijeđe sa kojim se u potpunosti identifikuje jedan od konstitutivnih naroda, te što je propustio da istovremeno i u okviru jedinstvenog zakonskog rješenja uredi i odgovarajuće nematerijalno kulturno naslijeđe sa kojim se identifikuju druga dva konstitutivna naroda, ne predstavlja, sama po sebi, povredu vitalnog nacionalnog interesa tih naroda", navodi se u saopštenju iz Ustavnog suda Republike Srpske.